اختلال خوردن از علت تا درمان

امروزه یکی از دغدغه های اساسی افراد به ویژه جوانان، چاقی یا لاغری است، در حالی که در روزنامه ها، مجلات و مکان های تبلیغاتی، اکثرا شاهد تبلیغاتی از رستوران ها با غذاهای چرب و پرکالری هستیم، اما تبلیغات مد، جوانان را به سمت لاغری و رژیم های غذایی سنگین سوق می دهد.

اختلالات خوردن شامل اختلالاتی است که نقص در حوزه خوردن و یا رفتارهای وابسته به خوردن را شامل میشود که باعث مصرف و یا عدم مصرف نگران کننده مواد غذایی میشود و منجر به اختلال معنادار در سلامتی جسمی، روانی و عملکرد فرد می شود.

علت اختلال خوردن

• عوامل سرشتی

افرادی که نشانه های اضطرابی و یا ویژگی های وسواسی را در دوران کودکی از خود نشان میدهند در معرض ابتلا به اختلال بی اشتهایی عصبی هستند.

• عوامل محیطی

جامعه ای که لاغری را ایده آل و ارزشمند میداند، باعث افزایش اختلال بی اشتهایی عصبی می شود.

• ژنتیک و عوامل فیزیولوژی

میزان اختلال بی اشتهایی عصبی در افراد درجه یک خانواده این افراد بیش از گروه عادی است.

انواع اختلال خوردن

• بی اشتهایی عصبی

بیشتر افرادی که مبتلا به اختلال بی اشتهایی عصبی هستند، در حقیقت اشتها و علاقه خود را نسبت به غذا از دست نمی دهند، حتی بیشتر این افراد، زمانی که به خود گرسنگی میدهند، درگیری های ذهنی در مورد غذا دارند(مانند خواندن کتاب های آشپزی و تهیه غذا برای سایر اعضای خانواده خود). این گروه از افراد تصور درستی از بدن خود ندارند و سایز خود را بیش از آنچه که هست تخمین میزنند، برخلاف این تخمین اشتباه، در بیان وزن خود نسبتا دقیق هستند.
لاغر شدن نشانه کلیدی، برای تشخیص اختلال بی اشتهایی عصبی است، اما نشانه مهم دیگری نیز که در این افراد دیده میشود، ترس از دست دادن کنترل در میل خوردن است. در ضمن علیرغم اینکه این افراد لاغرند و تاکید زیادی بر روی لاغری خود دارند، مشغولیت زیادی در مورد غذا و خوردن دارند.دلیل دل مشغولی در مورد غذا محرومیت شدید از غذا است.

پیامدهای جسمی اختلال بی اشتهایی عصبی

• گرسنگی کشیدن بیش از حد
• ضربان قلب پایین
• مشکلات کلیه و گوارش
• کاهش حجم استخوان
• ناخن هایی شکننده
• کم خونی خفیف
• تغغیرات هورمونی
• قطع قاعدگی
• کاهش دمای بدن

• پرخوری عصبی

این اختلال، شامل دوره هایی از مصرف مقدار زیادی از غذا به همراه رفتارهای جبرانی مانند استفراغ کردن، روزه گرفتن یا ورزش شدید برای جلوگیری از افزایش وزن است.خوردن در این اختلال دارای دو ویژگی است، یکی خوردن مقدار زیادی از غذا(بیش از مقداری که دیگران میخورند) و دیگری احساس از دست دادن کنترل بر روی خوردن است. در پرخوری عصبی، خوردن به صورت پنهانی رخ میدهد، ممکن است یک تنیدگی یا یک هیجان منفی موجب برانگیختن حس خوردن شده و فرد تا حدی به خوردن ادامه دهد که احساس ناراحتی کند. پژوهشی نشان داده است که زنان مبتلا به اختلال پرخوری عصبی در هنگام تنهایی و در طول صبح و شب، بیشتر میل به خوردن غذا دارند. به علاوه اجتناب از خوردن غذای مورد علاقه در یک روز، با پرخوری در صبح روز بعد ارتباط دارد.

پیامدهای جسمی اختلال پرخوری عصبی

• بی نظمی در قاعدگی
• کاهش میزان پتاسیم
• استفراغ مداوم
• متورم شدن غدد بزاقی

نشانه های افرادیکه اختلال خوردن دارند

• مصرف مکمل‌ های غذایی یا ملین‌ ها
• استفاده ‌ی مکرر از ترازو
• پنهانی غذا خوردن
• بیان احساس گناه در مورد عادات غذایی
• تمرکز بیش از حد و وسواسی بر روی خوردن غذا های سالم
• اجتناب مداوم وعده‌ های غذایی
• ورزش یا فعالیت بیش از حد
• چک کردن مکرر خود در آینه
• صحبت کردن مداوم در مورد وزن یا کاهش وزن

درمان اختلال خوردن

• درمان دارویی

از آنجایی که اختلالات خوردن با افسردگی همراه است، استفاده از داروهای ضدافسردگی به ویژه فلوکستین در بهبود افسردگی موثر است و رفتارهای پرخوری و استفراغ را کاهش می دهد.

• درمان های روانشناختی

افراد مبتلا به اختلالات خوردن به نظر میرسد که به درمان های روانی خوب پاسخ میدهند، درمان رفتاری بر پایه شرطی سازی فعال(مانند تقویت برای افزایش وزن) به نظر در درمان افزایش وزن موثر است. خانواده درمانی برای حل مشکلات و تعارضات خانوادگی این افراد نیز میتواند موثر باشد. درمان شناختی – رفتاری بهترین درمان برای اختلال پرخوری عصبی است.افراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی باید عقاید و باورهای خود را تغییر دهند.