روز پرکاری داشته اید و به سختی کار کرده اید. زمان آن فرا رسیده است که کوچکترها به شما شب بخیر بگویند، به بستر بروند، چشمانشان را ببندند و به خواب بروند تا روز بعد در ساعتی مناسبی، سرحال و شاداب از خواب برخیزند. ولی در خانه شما اوضاع بدین ترتیب پیش نمی­رود. مشکلات خوابیدن در خانه شما هر چه باشد، شما تنها، دچار آن ها نیستید.

هر کس برای اینکه بتواند در روز به خوبی کارکند، باید شب ها به بهترین وجه ممکن استراحت کند. شب هنگام نباید صحنه جنگ دائم بین خواسته های والدین و کودکان بر سر نگاه داشتن کودکان در رختخواب باشد. پس از چه روشی استفاده کنیم که کودکمان در جای خودش به طور مستقل بخوابد؟ راه‌حل‌هاي زير براي پيشگيري و از بين‌بردن اين عادت سودمندند:

 

• کودک را به رختخواب خودش بازگردانید:

در صورتی که کودک هنگام شب به اتاق شما آمد، قاطعانه و بدون سوال و جواب زیاد او را به اتاق خودش بازگردانید و بخوابانید. از بین والدین هر کدام که قاطع تر و کمتر دل رحم است، باید این کار را انجام دهد.

 

• از جدول ستاره استفاده كنيد:

با کمک کودک یک جدول تهیه کنید(که شکل آن شبیه تخت باشد) و برای شب هایی که تمام یا قسمتی از آن را در بستر خود به سر برده است، ستاره بگیرد.(برای جزئیات این کار به مقاله کودکانی که صبح ها خیلی زود از خواب بر می­خیزند مراجعه کنید).

فراموش نکنید که طبق اصول رفتاردرمانی هر چه فاصله ی زمانی بین رفتار و پیامد آن کوتاه تر باشد، تاثیر پیامد بیشتر است. پس سریعا بعد از انجام رفتار توسط کودک، به او ستاره دهید.اگر مشغول آشپزی هستید یا ظرف می­شویید، لحظه ای کار خود را رها کنید و به او ستاره اش را بدهید. بهتر است ستاره ها را شما به او بدهید و این کار را به عهده ی خودش نگذارید، حتی اگر به او اطمینان دارید، این کار باعث می­شود که او متوجه شود شما به او اهمیت می­­دهید.

 

• زنگ آویزان کنید

زنگهایی در روی درب اتاق خودتان و یا اتاق کودک آویزان کنید تا بتوانید متوجه آمدن او بشود.

 

• خود را بپیچانید

طوری ملحفه یا بالش را دور خودتان بپیچانید و قرار دهید که ورود کودک به رختخواب شما بدون بیدار شدنتان تقریبا غیر ممکن شود.

 

• جلو در را مسدود کنید

تا کودک هنگام ورود به اتاق شما، با آن برخورد کند و در نتیجه سروصدا ایجاد شود. بدین ترتیب، کودک تنها هنگام می­تواند وارد اتاق شود که شما را بیدار کند.

 

• اتاق کودکتان را دوست داشتنی کنید

با اینکه لازم نیست اتاق کودک را کاملا تغییر دهید آن را برای کودک جالب کنید، به طوری که کودک نسبت به اتاقش احساس دلبستگی خاصی کند. یک راه ساده این است که از کودک بخواهید عکس هایی را از مجلات مختلف انتخاب و آنها را به دیوار آویزان کند.هنگام تغییر دکور اتاق، از کودک سوال کنید که دوست دارد اتاقش را چه رنگی کند.کودک را به مغازه پارچه فروشی یا فروشگاه لوازم اتاق خواب ببرید. یا اینکه به کودک اجازه دهید از نمونه هایی که شما انتخاب کرده اید، یکی را انتخاب کند.

 

 نتیجه گیری

 

با توجه به آنچه اشاره رفت، خوابيدن كودك در رختخواب والدينش، به جز در برخي موارد خاص، هم براي كودك و هم براي والدين مضر است. دادن اين اجازه به كودك، مي‌تواند براي او مشكلات جدي ايجاد كند. والدین گرامی شما می­توانید با استفاده از دستورالعمل های بالا درصدد رفع این مشکل برآیید.

 

منابع و مآخذ

تبریزی، علیرضا.(1393). رفتاردرمانی(روش هایی برای تغییر سریع رفتار کودکان 4تا11ساله).تهران: انتشارات فراروان

گاربر،استفن.گاربر،ماریان دانیلز.فریدمن اسپیزمن،روبین .(1394). چگونه با کودکم رفتار کنم؟ (مترجمان شاهین خزعلی،هومن حسینی نیک،احمد شریف تبریزی. تهران: انتشارات مروارید

 

کلمات کلیدی: كودكان دوست دارند در كنار والدينشان بخوابند، بازگرداندن کودک به رختخواب، استفاده از جدول ستاره، دوست داشتنی کردن اتاق کودک، آویزان کردن زنگ.