مصرف دارو همیشه یک تجربه ی مطبوع نیست ،اما ضروری است. متاسفانه بیشتر داروهایی که مخصوص کودکان در کشور ما تهیه می شود، بو و مزۀ خوبی ندارد و کودکان به سختی می خورند. بسیاری از والدین با مشاهده  رفتار دفاعی در برابر دارو ( پرت کردن قرص ها، بستن دهان ، جیغ کشیدن و … ) غمگین و هراسان می شوند. ناراحتی آنها کاملا طبیعی است. تحمل این رفتارها برای یک انسان آگاه بسیار مشکل است. ولی در هر حال مادر و پدر باید هنگام دادن دارو به کودکان، توصیه های زیر را عمل کنند تا کودک به خوردن دارو راضی گردد:

• خود را سرزنش نکنید: به کودک نگویید که بخاطر دادن دارویی بدمزه به او متأسف هستید و همچنین در صورت مقاومت در برابر مصرف دارو کودک را تهدید نکنیدکه این موضوع را به اطلاع پزشکش می رسانید ،از یک روش جمعی استفاده کنید ، بگویید که شما و پزشک خواهان بهبودی او هستید و به همین علت او مجبور است که دارو مصرف کند .

 

•  دارو ها به شکل های گوناگون قرص ، شربت ،  یا قرص های جویدنی موجودند و شما می توانید نوعی را  انتخاب کنید که  مصرف آن برای کودکتان آس‍‍‍ان تر باشد .توصیه ی اکید ما این است که همیشه هنگام تجویز دارو ها با پزشک صحبت کنیدو از او بخواهید بهترین راه را برای استفاده از آن دارو خاص به شما توصیه کند .

 

• در صورت موافقت پزشک یا دارو سازان ، دارو را با چیزی که کودک دوست دارد مخلوط کنید . مثلا می توانید یک داروی مایع را با قدری شیریا آبمیوه مخلوط کنید . دارو را داخل یک لیوان یا شیشه نریزید زیرا اگر کودک همه ی آن را نخورد مقدار صحیح آن را دریافت نخواهد کرد. می توانید یک قرص را خرد کنید و با یک قاشق فالوده ی سیب، خرما یا آب پرتقال  مخلوط کنید . هیچ گاه دارو را به عنوان آبنبات به کودک ندهید.

 

• روش های گوناگون را بیازمایید . در مورد قاشق های مخصوصی که می تواند شما را در دادن دارو به کودک کمک کند ، با پزشک مشورت کنید . بگویید با یک قطره چکان یا سرنگ بدون سوزن داروی مایع را در دهان طفل بریزید .

 

• یک توالی منطقی از وقایعی را که به پایین رفتن قرص از گلو می انجامد  ، برای کودک توضیح دهید .

 

• الگوی کودک باشید،اول توضیح دهید که قرص آبنبات نیستو خوردن بدون اجازه ی آن ممنوع است و به او اجازه دهید قرص خوردن شما را تماشا کند ؛ ” من قرص رو وسط زبونم می گذارم . می بینی کجاست؟ حالا برای پایین دادن اون میخوام  کمی آب بخورم . اوخ! نشد. خوب یک لیوان آب دیگه . حالا درست شد . “

 

• تمرین کردن : حالا بگذارید بلعیدن تکه ای از هویج پخته ، لوبیای پخته ، یا قطعه ای کوچک از آبنبات را تجربه کند .

 

• برای مصرف دارو یک دوره ی زمانی تعیین کنید. با استفاده از یک تقویم شمارش معکوس را آغاز کنید . تعداد روزهایی را که کودک باید دارو مصرف کند علامت بزنید . هر بار که دارو می خورد یک ستاره می گیرد و به پایان آن دوره ی زمانی  نزدیک تر می شود .

 

• از یک علامت دهنده استفاده کنید  و به عنوان مثال یک ساعت را طوری تنظیم کنید که زمان مصرف دارو را با زنگ زدن اعلام کند . با این روش ، تقصیر ها بر گردن ساعت می افتد نه شما !

 

• کودک را در آغاز به خاطر مصرف دارو و سپس به خاطر خوش اخلاقی در دریافت آن تشویق کنید.

 

• آب میوه ای که کودک دوست دارد برای او تهیه نمایید تا بعد از خوردن دارو به او بدهید.

 

• به کودک بگویید که بینی خود را بگیرد و سپس دارو را بخورد، ولی هیچگاه شما بینی او را نگیرید.

 

• در بعضی از مواقع کودکان 2 تا 3 ساله، خوردن دارو را به نیم ساعت بعد موکول می کنند، بنابراین با او موافقت نکنید . به او هم رشوه ندهید.

 

• خوردن و فرو دادن یک جا و تمامی قرص و یا کپسول مهارت لازم دارد. بعضی از کودکان چنین مهارتی را دارند، بعضی ندارند. پدر و مادر باید به کودک بزرگتر از 5 سال به تدریج یاد دهند که قرص یا کپسول را در عقب دهان خود قرار دهد و سپس توجه و تمرکز به بلعیدن و فرو دادن قرص یا کپسول با نصف لیوان آب یا مایعات نماید تا قرص و کپسول همراه آب بلعیده شود.

 

• کودک نباید کپسول را بجود و شما نباید آن را باز کنید و پودر آن را به کودک بدهید، زیرا داروی کپسول برای باز شدن در معده تهیه شده است نه برای باز شدن در دهان

 

نتیجه گیری

باتوجه به آنچه اشاره رفت، ضروری است که پدر و مادرها رفتارجدی با کودک داشته باشند و با انجام راهکارهای ذکر شده کودکشان هر چه زودتر بهبودی لازم را بدست آورد.

 

منابع و مآخذ

فیض، جواد.(1389) من و کودک من. نشر امیرکبیر

گاربر،استفن.گاربر،ماریان دانیلز.فریدمن اسپیزمن،روبین .(1394). چگونه با کودکم رفتار کنم؟ (مترجمان شاهین خزعلی،هومن حسینی نیک،احمد شریف تبریزی) . تهران: انتشارات مروارید

 

کلمات کلیدی: مقاومت در برابر مصرف دارو، سرزنش نکنید، توضیح یک توالی منطقی از وقایع، الگوی کودک باشید، استفاده از یک علامت دهنده.